"Ben artık terk edilmek istemiyorum" yetimhanede büyüyen birisinden -anime bile olsa- bu sözleri duymak gerçekten acı ve düşündürücü.
Neden çocuk sahibi oluyoruz? Ve neden hiç bir seçme hakkı tanımadan bu dünyaya getirmeye karar verdiğimiz çocukları terk ediyoruz.
Sanırım insanların %90 toplumsal gereklilik (ki bu benim için kocaman bir soru işaretidir), çocuk sevmek (bu da tamamen insanın kendi bencilliğidir) ve yaşlılık korkusu(yaşlandığımda çocuğum bana baksın, peki ona sordunuz mu, bunda onun bir seçme hakkı var mı)gibi sebeplerle, ki bu sebeplerin hepsi aslında insanların sırf bencillikleri ve egolarını tatmin etmek için. Hiç kimse ben bir insan yetiştirmek istiyorum sorumluluğu ile çocuk sahibi olmuyor, bu sorumluluğun farkında olmadan çocuk sahibi olup ve başaramayınca da terk ediyorlar. Peki bu çocukların suçu nedir? Sevilmemenin, terk edilmenin, acısını ve korkusunu ömür boyu yaşayacak olan bu çocukların suçu ne?
Bunun yanında çocuklarımızı bedensel, zihinsel ve ruhsal olarak yetiştirip, hayata hazırlamak, gerektiğinde destek, gerektiğinde itici güç olmak ve zamanı geldiğinde özgürce uçmasını sağlamak bir insanın bu hayatta yaşayacağı en büyük mutluluktan biridir sanırım.
Antique'de bu hafta hüzün var.
İyi haftalar, iyi seyirler.
Antique Bakery 9 Bölüm
Chihayafuru 15.Bölüm
Chihayafuru 16.Bölüm
